ok núna er þetta farinn að verða svona hálfsmánaðarlegt blogg.. sem er ekkert verra en hvað annað býst ég við. allavega núna eru komnar 24 vikur, það þýðir að það eru 16 eftir, eða 4 mánuðir. þetta hefur ljósmóðir.is um málið að segja á þessu stigi málisins:
Hægðatregða er einn meðgöngukvillunum sem gæti byrjað að gera vart við sig. Breytingar á blóðrásarkerfi geta valdið því að blóðþrýstingurinn lækkar á þessu tímabili og því gætir þú fundið fyrir svima. Þetta getur einnig gerst þegar þú liggur á bakinu vegna þess að legið sem alltaf verður þyngra og þyngra þrýstir þá á stóru bláæðina í kviðarholinu sem flytur blóð til hjartans frá neðri hluta líkamans. Ef þú finnur fyrir svima þegar þú liggur á bakinu, skaltu snúa þér á aðra hvora hliðina. Efri brún legsins er nú á móts við naflann. Þegar þú þreifar á barninu geturðu fundið fyrir hinum ýmsu líkamshlutum.
Nú eru skilningarvit barnsins að vakna til lífssins. Eftir að það er fætt gæti það munað eftir lögunum sem þú ert að syngja fyrir það núna. Einhvern daginn þegar þú ert alveg vitlaus í skapinu er barnið þitt sama sinnis og sparkar allt hvað af tekur. Það er mögulegt að börn sem fæðast við 24 vikna meðgöngu geti lifað af fái þau notið umönnunar á nýburagjörgæslu en það er þó alls ekkert öruggt í þeim efnum. Stærsta vandamálið er að lungun eru ekki nógu þroskuð og þess vegna þarf fyrirburinn aðstoð við öndun. Barnið er ennþá mjög grannt en fer að bæta á sig úr þessu. Það vegur nú um 630 grömm og lengd frá höfði að rófubeini er um 21 sm.
Núna er farið að sjást mun meira á mér og bumban er aðeins að byrja að síga í, sérstaklega þegar ég er búin að standa lengi , það endaði með því að ég hringdi í ljósuna mína á milli skoðanna og spurði hana út í verkina, hún kannaðist við þetta allt saman og mælti með því að ég keypti mér belti sem styður við bumbuna svo núna geng ég um rosalega smart en ægilega ánægð með mig og mitt belti. ( það er innanklæða ef einhver var að velta því fyrir sér 🙂 ). þreytan er alltaf söm við sig og lýtur ekki út fyrir að ætla að minka neitt á næstunni… en það er svosem alveg hægt að lifa með því.
síðan síðast er ýmislegt búið að vera um að vera á litla heimilinu í hafnarfirðinum. húsmóðirin gerði heiðarlega tilraun til að drepa sig um þarsíðustu helgi. það var nenilega sýningin hans pabba í gangi þá helgina og þið vitið nú hversu auðvelt ég á með að sitja kyrr og horfa á þegar aðrir eru í brjálaðri aksjón…. sem semsagt það var unnið í 12 tíma á sólarhring fyrir utan skóla og vinnuna á leikskólanum. en það var samt mjög skemmtilegt allt saman.
síðasta helgi var ekki sú léttasta sem ég hef lifað heldur. Reyndar var ég bara heima að tjilla á föstudaginn en Fjalar skellti sér út á lífið, ég fór samt seint að sofa og svaf illa þangað til hann kom heim ( sem var seint). Svo hélt Auður konan hans pabba upp á afmælið sitt með pompi og prakt. það var svaka partý en þar sem við vorum þunnur og ólétt ( getiði hvor var hvor) þá fórum við heim á frekar sómasamlegum tíma. Á sunnudaginn var svo ekkert gefið eftir, en þá laggði ég land undir fót til að þess að vera viðstödd stórviðburð í Víkinni, nebbla Raularann margfræga, fyrir þá sem ekki vita hvað það er: there are no words, svo ég ætla ekkert að vera að fara nánar út í það núna.
þessi helgi var svo frekar fjörleg líka. saumaklúbbur hjá mér á föstudaginn, opið hús í vinnunni og óvissuferð á eftir á laugardaginn, kjaftablaðaur hjá pabba og Auði fram eftir öllu á sunnudaginn. Fjalar fór nebbla með pabba sínum til Manchester á ótbolta leik svo við lilli vorum bara ein hiema. bara ef einhver er að vellta því fyrir sér þá er ég ekkert að tala af mér hérna, ég veit ekki ennþá hvors kyns það er en við ákváðum bara að kalla það lilla þangað til annað kemur í ljós.
já semsagt Sundurlausasti pistill allra tíma… ta ta!! það styttist í flutninga svo það verður nóg að gera á heimilinu á næstunni, og lilli verður eflaust í svaka stuði 🙂
jæja ég lofa að láta ekki líða svona langt á milli næst, svo þetta verði ekki svona langt